Գուցե տանն է՞լ են Աղվան Հովսեփյանի վրա խոսել
Posted on January 30, 2007, by admin, under Հարցազրույցներ.
«Մի ժամանակ էր, որ դաշնակցականը հնչակյանին աղջիկ չէր տալիս»
ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանի հարցազրույցը «ԻՐԱՎՈՒՆՔ»-ին
«Ես չեմ ուզենա գալ իշխանության, եւ հաջորդ օրը ժողովուրդը սկսի մեր դեմ պայքարել»
ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը երեկ «Ուրբաթ» ակումբում լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ տեղեկացրեց, որ ՀՅԴ-ի 100 հոգուց բաղկացած համամասնական ցուցակում «ոչ դաշնակցականները քիչ են լինելու»: Հիշեցնենք, որ ՀՅԴ-ի համամասնական ընտրացուցակում անցած ընտրությունների ժամանակ տեղ էր զբաղեցրել ՀՀ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի խնամի Վոլոդյա Բադալյանը, որն այսօր տատանումների մեջ է` առաջադրի իր թեկնածությունը, թե ոչ: Թեպետ պրն Մարգարյանը ասուլիսի ընթացքում հայտարարեց, որ դաշնակցության կարծիքով ԱԺ-ի որակը գցում են մեծամասնական ընտրակարգով ընտրված պատգամավորները, այնուամենայնիվ մեզ հետ զրույցում ասաց, որ ՀՅԴ-ն կրկին պաշտպանելու Է Աժ-ում անցնող 4 տարիների ընթացքում ոչինչ չարած ու շատերի համար անհայտ մի պատգամավորի` Սամվել Սահակյանի թեկնածությունը, ինչպես նաեւ«Ավշարի» գինու-կոնյակի գործարանի սեփականատեր Արամայիս Գրիգորյանի թեկնածությունը: Բայց միայն այս հարցերի շուրջ չէ, որ ծավալվեց «Իրավունքի» զրույցը ՀՅԴ բյուրոյի ներկայացուցչի հետ:
-Տպավորություն կա որ ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանի մուտքը քաղաքականություն` հենց դաշնակցությունը կանխեց: Իսկապե՞ս այդպես է, եւ ի՞նչ հարաբերություններ ունեք գլխավոր դատախազի հետ:
-Կարծում եմ, որ ինքնազսպում եղավ: Դատախազն ընդհանրապես ինքն է որոշում իր անելիքները եւ որոշել է, որ այս ձեւով պետք է մասնակցի ընտրություններին: Ու չեմ կարծում, որ մենք եղանք պատճառը:
-Ուզում եք ասել` դաշնակցությունը ՙչօգնե՞ց՚ գլխավոր դատախազին:
-Կարող է: Ամեն բան կարող է օգնած լինել: Գուցե տանն էլ են վրան խոսել:
–Իսկ Սերժ Սարգսյանի հետ ի՞նչ հարաբերություններ ունեք:
-Նորմալ հարաբերություններ ունենք: Նա մեր պաշտպանության նախարարն է, կարեւոր, ազդեցիկ մարդ է ՀՀ-ում: Մենք անցյալում ունեցել ենք համագործակցություն նրա հետ, երբ նա Ղարաբաղում էր, ունեցել ենք մրցակցություն, հակասություններ, հակադրություններ, ինչը, կարծում եմ, բնական է: Ընդհանրապես քաղաքական դաշտում վայրիվերումները բնական են: Մենք նրան հարգում ենք, բայց նաեւ ամբողջությամբ չենք ընդունում, բնականաբար, ինչպես բոլոր մյուսները: Եթե հիմա Դուք հարցնեք, թե ինչու եք ընդունում կամ ինչու չեք ընդունում նրան, կդժվարանամ պատասխանել, որովհետեւ պարագայական հարց է: Հնարավոր է` նա մի դիրքորոշում արտահայտի, մենք չընդունենք, կամ ինքը չընդունի մեր մոտեցումները: Նա այլ քաղաքական ուժ է ներկայացնում, եւ նրա հետ մենք ունենք այնքան տարբերություն, որքան նրա ներկայացրած ուժի հետ, համագործակցում ենք նրա հետ այնքան, որքան իր ներկայացրած քաղաքական ուժի հետ:
–Վերջին շրջանում մամուլը ողողված է հրապարակումներով, թե դաշնակցությունը, խնամիանալով Սերժ Սարգսյանի ընտանիքի հետ, հաշտվել է եւ մոռացել երբեմնի հակասությունները:
-Եթե այդքան պրիմիտիվացնում են իրականությունը, նշանակում է, որ դաշնակցությանը չեն ճանաչում: ՀՅԴ-ն ոչ մի անգամ էլ թշնամի չի եղել, թշնամական վերաբերմունք չունենք որեւէ մեկի հետ: Մեր երկրում ապրում ենք, եւ մեր երեխաները կարող են իրար հետ ամուսնանալ: Դա տաբու չէ: Մի ժամանակ էր, որ դաշնակցականը հնչակյանին աղջիկ չէր տալիս, հնչակյանը` ռամկավարին: Սա ամոթ է իրականում: Լավ չէ, որ երիտասարդ երեխաների շուրջ այսքան աղմուկ է բարձրանում:
-Այս շրջանում քաղաքական ուժերը կուլիսային համաձայնություններ են ձեռք բերում, թե ում քանի տոկոս պետք է նկարվի` իբրեւ մայիսին կայանալիք ընտրությունների վերջնարդյունք:
-Նկարելու հնարավորությունը գործնականում բացառված է: Մենք նման բանի ոչ մի անգամ չենք համաձայնել եւ չենք համաձայնի, եթե նույնիսկ հնարավոր լինի: Կեղծիքով խորհրդարանում տեղ գրավելը մեր մասով բացառված է, որովհետեւ դրան չենք հավատում: Անկեղծ ասած, ես չեմ էլ ուզում, որ չափազանցված ներկայություն ունենանք Ազգային ժողովում: Այդ ներկայությունը պետք է համահավասար լինի մեր ներկայացրած ուժին: Ես չեմ ուզենա գալ իշխանության, եւ հաջորդ օրը ժողովուրդը սկսի մեր դեմ պայքարել: Ես կուզենամ գալ իշխանության` ունենալով ժողովրդի աջակցությունը: Եթե ես իմ իրական տեղը չեմ գրավում, կարող եմ իմ միջից ճաք տալ, ինչպես մինչ այս ճղվել են շատուշատ կազմակերպություններ:
-Փաստորեն հասարակությունից ունեցած Ձեր վախո՞վ է պայմանավորված այն հանգամանքը, որ կուլիսային համաձայնությունների ձեռքբերմանը չեք մասնակցում:
-Մեր էությամբ է պայմանավորված: Անկեղծ ասած, նման առաջարկություն էլ չի եղել մեզ, եւ կարծում եմ, որ նման բան հնարավոր էլ չէ: Հանձնաժողովներում կուսակցությունների ներկայությունը բավականին մեծ է, ընդ որում, ոչ իշխանական կուսակցությունների ներկայությունը, եւ այս պայմաններում ինչպե՞ս կարող է նման բան լինել: Չէի ուզենա, որ դա հնարավոր լիներ: Նույնիսկ եթե անկարելին պատկերացնեի, եւ դա հնարավոր լիներ, մենք չէինք գնա նման քայլերի: Չէինք գնա, որովհետեւ այս կուսակցությունը իմը չէ, որ ես իմ առաջիկա 4 տարվա համար մտածեմ, իշխանության մաս կազմեմ: Ես չեմ կարող 4 տարվա առավելության համար վտանգել իմ կուսակցության ապագան:
-Ձեր տեսակետները դաշնակցությունում ընդունվո՞ւմ են: Իրականում տպավորություն կա, որ դաշնակցությունը ամեն դեպքում հարմարվողականություն է դրսեւորում բոլոր հարցերում, բայց Ձեր խոսքերն այլ բան են ասում:
-Դաշնակցությունում եղած մարդիկ ինքնուրույն են, նրանք իմ հետեւորդները չեն, բայց ես ընտրվել եմ բյուրոյի ներկայացուցիչ ձայների երեքը չորսի հարաբերակցությամբ, որը դաշնակցությունում հազվադեպ է պատահում:
-Իսկ ինչպե՞ս եք վերաբերվում Գալուստ Սահակյանի այն հայտարարություններին, որոնցով ՀՀԿ խմբակցության ղեկավարը բաշխում էր քաղաքական ուժերի ստացած ձայները ապագա խորհրդարանում:
-Ես կարծում եմ, որ Գալուստ Սահակյանը ինչ-որ ընդհանրություն ունի Նոստրադամուսի հետ: Նա սիրում է այդ գործը: Գուցե առավոտը սուրճի բաժակ է նայում, հետո գալիս աշխատանքի: Ինչ ասեմ, դա իր կարծիքն է:
-Ձեր կոալիցիոն գործընկեր ՄԱԿ-ի նախագահ Գուրգեն Արսենյանը հայտարարեց, որ իրենց անցկացրած սոցհարցումների արդյունքում պարզվել է, որ մեր հասարակության 60 տոկոսը ընդդիմադիր է: Դուք, այս պայմաններում լինելով իշխանության մաս, ինչպե՞ս եք գնահատում Ձեր շանսերը:
-Ես սոցիոլոգիական հարցում չեմ անցկացրել: Դրանք բավականին վտանգավոր բաներ են, քանի որ չգիտենք` ինչպես են արվում: Բայց ես ընդունում եմ, որ ժողովրդի ընդդիմադիր մասը բավականին մեծ է, եւ դա չի նշանակում, որ ընդդիմությունն այդքան ձայն ունի: Այդ երկուսն իրարից տարբեր են: Ժողովուրդը սոցիալական իրավիճակի բերումով հոգնել է քաղաքական ուժերից, չի հավատում քաղաքական ուժերին` լինի իշխանություն, թե ընդդիմություն: Բայց ընդդիմադիր տրամադրության առկայությունը հասարակության մեջ չի նշանակում, որ ընդդիմությունն այդքան քվեներ ունի: Եթե այդպես մտածենք, սարսափելի բան կլինի: Այդ ընդդիմադիր կեցվածքը ավելի շատ հուսահատությունից է գալիս, հուսահատություն, որ մարդն ունի ինքն իր նկատմամբ: Եթե չունենա իր նկատմամբ այդ հուսահատությունը, այսօրվա ընդդիմության նման ընդդիմություն չէր լինի մեր դաշտում, որովհետեւ պասիվ ընդդիմությունը լավ բան չէ: Բայց ագրեսիվ ընդդիմությունն էլ այսօրվա Հայաստանի համար լավ չէ: Ես կարծում եմ, որ քաղաքականացված հասարակության կարծիքն այսօր արժեք ունի: Երբ մեզ (նկատի ունի ՀՅԴ-ին- Թ. Թ.) համեմատում ենք բոլոր մյուսների հետ, կարծում եմ, որ արժանապատվություն ունեցող գիտակից մարդը, որը լրջորեն մտածում է երկրի ապագայի մասին, պետք է քաղաքական ուժի բերի իշխանության իր քվեարկությամբ, եւ այդ քաղաքական ուժը դաշնակցությունն է: Սա ասում եմ ոչ թե ՀՀԿ-ի, ԲՀԿ-ի կամ ՄԱԿ-ի հարաբերակցությամբ, այլ նաեւ ընդդիմադիր ուժերի հարաբերակցությամբ:
ԹԱԳՈՒՀԻ ԹՈՎՄԱՍՅԱՆ
